I 

’Pad an dommder, ar c’hog-raden*  [ar grilhig-gwez] 
A gane ’nerzh e gorzailhenn ; 
N’en doa preder nemet bragal, 
Boueta c’hwek, heoliñ ha tumpal*.    [c’hoariellat] 

Ken a venne al loenig kaezh, 
E padje ’n hañv ’hed e vuhez, 
E parje an heol benniget, 
Hag e vleunje ar prad bepred. 

Na daolit ket ar maen gantañ, 
An den zo dievezh ’veltañ. 
’Pad m’eo yaouank, yac’h ha laouen, 
Piv ’wel erru ar gozhni yen ? 

Setu deuet ar goañv kriz, 
Gant dent Genver* dindan e fri,    [aiguilles de glace] 
An avel a groz gant kounnar, 
Ar glav a zilav an douar. 

Loenig Doue, na ganez mui, 
Krenañ ’ra da holl izili, 
Krenañ gant naon ha paourentez, 
N’ez peus ’met un aezhenn vuhez. 

  II 

Mont a ra, mantret a enkrez, 
Da di e nes amezegez, 
Ur verienenn flour ’vel ur go[z], 
Ar binvidikañ eus ar vro. 

« – Yec’hed deoc’h-hu, ma itron vat ! 
(Ar bevien gaezh zo dereat.) 
En anv Doue, va sikouret*,    [sikourit] 
N’am eus ken, er gêr, fulenn voued. 

Prestit din, ’pad pemp pe c’hwec’h miz, 
Ur rennad kerc’h, un tamm gwinizh, 
Me ’zaskoro (feiz kog-raden), 
Greun evit greun, ha kalz ouzhpenn. » 

– Ar merien, war a lavarer, 
Da brestañ, da reiñ, n’int ket kaer. 
Gant ur beg krog : « – Petra, ’mezi, 
Hoc’h eus-hu graet e lec’h mediñ ? » 

« – Me ’gane lirzhin ’vit an holl, 
A darzh an deiz betek kuzh-heol. » 
« – C’hwi a gane ! Ho ! Mat a-walc’h ! 
Dañsit bremañ, dañsit ho kwalc’h ! » 

  III 

Falz pinvidik, kozh verienenn, 
’Zinac’h d’e vreur an aluzen, 
Te ’yudo en tan gant kounnar : 
Ul lommig dour, Lazar ! Lazar ! 

N’omp ket merien, ni, tud Arvor ; 
D’ar paour eo digor frank hon dor ; 
Bepred e kav gwarez ha boued 
Ur skabell e korn an oaled. 

  da’m chenvreur Emil Grimaud, e Naoned