I 

Ur c’hwrac’h a oa, e Montroulez, – 
Ur c’hwrac’h varvek, – ur gozh kazhez, – 
Hir he dent, – lemm hec’h ivinoù, – 
Trelatet gant diaoul ar skoedoù. 
 
Div vatezh yaouank oa ganti, 
Div blac’hig skañv a izili, 
Nezerezed ar re gaerañ, 
– Kouskerezed eus ar gwashañ. 
 
An hini gozh, n’en doa ken pred, 
Nemet da sevel gwall abred. 
– Kilhog an ti, – orged, – e-leizh, 
– A drompilhe da c’houloù-deiz : 

Kerkent, – skañv evel un heizez, 
– An diaoulez, a lamm er-maez, 
Ur vrozh lous, – ’peg eus he zailher, 
En he zreid – ur c’hozh votoù ler, 
 
Ur pennad rousin ganti ; 
Ha da veskañ, ha da c’hoari, 
Stropañ pankoù ha kadorioù, 
Skiñvier, armelioù, dorojoù. 

Heñvel eus ur vuoc’h penn-follet, 
Hi ’red da wele ar merc’hed ; 
Ha d’o gervel, – ha d’o hejañ : 
« – Er-maez, – div c’hagn ! – prim, er-maez ’ta ! » 
 
An div blac’h, – souchet ’n o zoullig, 
– A roc’h hag a gousk marv-mik, 
Ret mat eo, siwazh ! dihuniñ, 
Kaer zo fringal, en em reudiñ. 

Fant a zamzigor ul lagad, 
Soaz en em graf, ’n ur vazailhat ; 
O div e krozont, kounnaret : 
Mervel a ri, kilhog daonet ! 

Mervel ’eure an dihuner, 
– Mouget ganto an trompilher. 
– Allaz ! Na wella tamm o stad : 
Ne ra, en enep, ’met gwashaat. 
 
Ar vleizez kriz, a-c’houdevezh, 
Na serr lagad, na ne baouez, 
Da bep koulz noz ’int trubuilhet. 
Kement-se o deus gounezet. 

  II 
 
Kalz, kalz en em zishualañ, 
En em lui* wazh, peurliesañ.    [pe luzi] 
Ma hoc’h eus poan, gwaskit warnañ, 
Lezit ar c’hilhog da ganañ. 

Paol gozh zo paotr lemm, a lârer, 
Koulskoude eo ’n em vourdet kaer, 
O klask eeunañ he gar d’he vamm, 
He zorret en deus en daou damm. 

  da Y.-V. An Andouar, e C’hozh-Varc’had