d’an itron Carrer

Pell diouzh tourni ar bed, diwar Roc’h Stumenven,
Edon oc’h evezhiañ, e dinaou ar savenn,
Ouzh poelladoù an den el lannoù Breizh-Izel
Evit kreskiñ e vad ha reiñ d’e vro skoazell,
Pe glevis, d’ar pardaez, e parroz Sant-Riwall,
Ur c’hloc’hig o son glaz d’ur vaouez didamall,
Marvet ’n ur wilioudiñ daou vugelig gevell,
An navet ha dekvet a lakas da c’henel.

Ar re a oa staget gant o labour neuze
E-kreiz o douaroù, war gostez ar menez,
Raktal a ehanas, a lâras ur bater
’Vit ar mamm dremenet, merzherez d’he dever...
Ha, dre ma tostae an arched d’an iliz,
E stoue d’an daoulin pep maeziad ha bourc’hiz,
Deuet d’e ziambroug, hag, en hent, ar baotred
A daolioù gwialenn a harze o loened.

    ****

Ar c’hleier a dinto, un devezh, ’vidomp-ni,
Pa zeuio d’hon gervel ivez an Ankoù kriz :
Ra santor ur gridienn en eur-se, tro-war-dro,
Ra bedo unanet holl Gristenien ar Vro !