d’an aotroù Monfort

Skleur ar mintin a luc’h war livenn-gein Are,
Goloet gant an erc’h kouezhet a-raok an deiz.
Den er-maez, er menez ; ar saout ’lezer er c’hraou.
Ar parkoù a chom mut, digeflusk an holl draoù.
An oabl gwer a hinon ; ne c’hwezh banne avel.
Er pellder ne glever ’met leñv ar gornigell
Hiboud an dour er wazh ’ziskouez hepken buhez ;
War veg ar bodoù lann e kaver, o truez !
Al labous enkrezet o krenañ gant an naon.
Ar bed zo sebeliet ’vel pa vefe e kañv*    [K kaon] 
En tu-hont d’ar c’hoadoù ar brini a-vandenn
War o eskell pounner a weler o tremen.
O vont war-zu ar Yun ’vit kavout da zebriñ
’N ur furchal en toulloù preñved ha loustoni.
Difonn war goad Mokun e sav un heol gorrek,
A ra steredenniñ kribenn ar Roc’h Vechek.
Ar c’hloc’h bihan en tour en deus tonioù klemmus
A ziñs en ur vervel e mouezh an Añjeluz.