AN HEVELEP RE, UR PAOTR-SAOUT a dremen en ur ganañ :

FAÑCH 
Hep ! Saig !… Petra ec’h eus kavet aze adarre ? 
 
SAIG o tistreiñ hag o tont daveto 
Ur ganaouenn nevez am eus prenet bremaik gant ur barzh-baleer. 
 
GWENOLE 
Ur ganaouenn nevez end-eeun ? 
 
SAIG 
Ya da ! Ha mar kirit, ma ra se plijadur deoc’h, ez an d’he dibunañ dirazoc’h en he hed. 
 
FAÑCH 
Kan anezhi ’ta paotr. An ton, brav bras wa va meno, am eus bet klevet n’ouzon mui e pelec’h. 
 
SAIG a gan 

    O Kristenien, pegen nec’hus 
    Eo gwelet beleien Jezuz, 
    Evel gwallerien distaolet. 
    Darn harluet, darn all bac’hiet ! 
 
    E-barzh Bro-C’hall ne weler ken 
    Nemet dre zarvoud beleien ; 
    Dibaot eo an oferennoù. 
    Dibaot eo ar sakramantoù. 
 
GWENOLE a dosta ouzh ar paotr 
Gortoz ’t, Saig, ma kanin ganez, me oa an ton-se ivez : hini Seziz Gwengamp eo. 
 
SAIG 
Sell, Gwenole, amañ ’on en em gavet ! 
 
    O daou 
 
    Ne glever prezegenn ebet, 
    N’eus na mision, na retred : 
    Allaz ! Allaz ! petra ’reomp-ni ? 
    Gant hon morc’hed ne c’hellomp mui. 
 
    Kroazioù skedus a aour melen, 
    Ha kroazioù kaer a arc’hant gwenn, 
    Kleuzeurioù, ezañsouerioù, 
    Holl o c’haser d’an “Distrigoù”. 
 
    Dioueret diouzh an ofisoù, 
    C’hoazh ’vit kreskiñ hon ankenioù, 
    Ez eus deut e-touez an deñved, 
    Bleizi digar, falz bastored. 
 
GWENOLE 
Gwall hir eo da ganaouenn,Saig, ro din da baper, ma lennin an nemorant da’m zad ! 
 
    Lenn a ra : 
 
    E pep bro ha dre-holl ’n hon touez, 
    N’ez eus nemet dizunvaniezh, 
    Ha kasoni vras ha yenien, 
    Etre kerent, amezeien. 
 
    Ar breudeur hag ar c’hoarezed, 
    Ar priedoù, dizunvanet ; 
    An tad, ar vamm, ar vugale, 
    An eil a enep egile. 
 
    Harluet eo ar veleien, 
    Ar roue zo kouezhet e benn; 
    An dizurzh zo dre-holl o ren : 
    Peoc’h hiviziken evit den ! 
 
    ’N em habaskait, va Doue, 
    Ha grit deomp-ni holl trugarez ; 
    Degasit ho lezenn ’n hon touez, 
    Hag ar peoc’h hag an unvaniezh ! 
 
    Degasit deomp hon eskibien, 
    Hor pastored, hor beleien, 
    D’hon hentañ holl d’ar Baradoz, 
    Evit ho meuliñ deiz ha noz. 
 
    Erbedit, ni ’deu d’ho pediñ, 
    Evit ho pobl, Gwerc’hez Vari, 
    Ha c’hwi holl, sent ha sentezed, 
    Evit ma vefomp selaouet. 
 
FAÑCH 
Da ganaouenn, paotr, a zo eus ar bravañ. Del, setu aze daou wenneg dit da brenañ madigoù. Kae bremañ da welet e pelec’h emañ da saout. 
 
SAIG 
Kenavo, tonton Fañch, ha bennozh Doue deoc’h !